Kifid, het Klachteninstituut voor de Financiële Dienstverlening is in 2007 operationeel geworden. Al sinds de oprichting van Kifid zijn er aanhoudende geruchten over de partijdige opstelling van Kifid. Dit heeft wel tot veranderingen geleid maar de twijfel en kritiek over Kifid blijft voortwoekeren.

Kifid ontvangt haar budget via (verplichte) bijdragen van financiële dienstverleners zoals banken, verzekeraars, vermogensbeheerders en financiële adviseurs. De idee daarachter is dat de financiële branche zelf de kosten draagt voor de klachtenafhandeling over hun producten en diensten. Op zich een goed idee. Deze vorm van financiering herbergt wél het risico dat de branche invloed wil krijgen dan wel wil houden op Kifid.

In 2015 werd het Kifid door de Minister van Financiën aangewezen als erkende instantie voor alternatieve geschilbeslechting als bedoeld in de Richtlijn ADR consumenten. Dit is een belangrijk moment omdat de Europese regels boven de nationale wet gaan. Vanaf dat moment valt het Kifid onder deze Richtlijn en zijn de verplichtingen uit de Richtlijn zijn dus bepalend.

Recent onderzoek naar het functioneren van Kifid als ADR instelling roept diverse vragen op over het functioneren van Kifid die vroeg of laat beantwoord zullen moeten worden.